Μικρός απολογισμός...

Αυτές τις μέρες καθόμουν και έκανα έναν απολογισμό. Σε όλα τα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια ήμουν μέσα στη χρονιά της δοκιμής. Η χρονιά που θα αποτελούνταν από παιδιά-πειραματόζωα που θα δοκίμαζαν ένα καινούριο μάθημα, έναν καινούριο τρόπο διδασκαλίας, ένα καινούριο καθηγητή κτλ. Δε μπορώ να πω..πάντα είχαμε κάτι να ασχοληθούμε!
Τώρα λοιπόν που τελειώνω όπου να’ναι τις σπουδές μου (αν τα καταφέρω με τις –απόλυτα δικαιολογημένες μεν καταστροφικές για μένα δε-καταλήψεις) θα δοκιμάσω πάλι κάτι νέο! Θα είμαι στη χρονιά της ανεργίας, στη χρονιά της ακρίβειας, στη χρονιά της μιζέριας. Στη χρονιά που η τομάτα κάνει 3 ευρώ (πρόσφατα το είδα σε μανάβικο), που τα κοινόχρηστα λόγω πετρελαίου έρχονται όσο το νοίκι, που θα παρακαλάω προφανώς για μια δουλειά καθόλου αντάξια των σπουδών μου, που το Βατοπέδι οργιάζει, που οι αστυνομικοί σκοτώνουν παιδιά, που δεν υπάρχει κράτος, που δεν υπάρχει μέλλον!!!
Γενικά δεν είμαι απαισιόδοξος άνθρωπος. Θέλω να σκέφτομαι θετικά. Θέλω να κάνω όνειρα για το μέλλον μου. Θέλω να χαμογελάω! Τι χρωστάω όμως να σκέφτομαι όλα αυτά;