Αραχτή και λάιτ!!!

Να’ μαι πάλι...! Καλό μήνα!

Η σημερινή μέρα είναι από εκείνες με τις πολλές δραστηριότητες, σκληρή δουλειά και κούραση!!!...Ξύπνησα στις 2, τώρα μαγειρεύω, θα δώ κανένα επεισόδιο Heroes, θα πάω για καφέ ή ποτό κτλ, κτλ...Ε....Εντάξει δεν συμβαίνει κάθε μέρα αυτό!!!! Γενικά θέλοντας και μη περνάω πολλές ώρες στη σχολή. Ποιά σχολή??? Ναι σωστά δεν το ανέφερα..Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω μια μεγάλη και τρανή αρχιτεκτόνισσα! Εγώ και ο Le Corbusier ένα πράμα!!!! Το πρόγραμμα λοιπόν της σχολής αντιθέτως με τις περισσότερες σε αναγκάζει να μένεις και να δουλεύεις εκεί καθημερινά. Αυτό έχει τα θετικά του και τα αρνητικά του. Τα προφανέστατα αρνητικά του είναι ότι δε ζείς την κλασική φοιτητική ζωή... φραπεδάκι, ταβλάκι, λιώσιμο καθημερινό και τρείς φορες το χρόνο άγχος, διάβασμα, πήξιμο. Αυτό που απασχολεί εμάς πέντε μέρες την εβδομάδα (τουλάχιστον) είναι σχέδια, μακέτες, διορθώσεις από καθηγητές (μεγάλη πληγή!), διαλέξεις κτλ. Οπότε αν πάρεις την απόφαση να μπείς σε μια τέτοια σχολή (και κυρίως να βγείς από αυτή με πτυχίο!) πρέπει να χωνέψεις ότι θέλει πολύ δουλειά με αποτέλεσμα πολύ κούραση ψυχική και σωματική (και πολλά τραύματα με κοπίδι τα οποία εγώ ευτυχώς έχω γλιτώσει με μερικά μικρά κοψιματάκια!!!). Από την άλλη όμως αυτό έχει και τα καλά του που τα εκτιμάς έχοντας περάσει κάποια χρόνια μέσα εκεί... Το έτος μου έχει γύρω στα 70-75 παιδιά τα οποία ξέρω όχι απλά τα ονόματα τους αλλά κάνουμε παρέα! Όλες αυτές οι ώρες μας έχουν δέσει και μας έχουν μετατρέψει σε μια μεγάλη παρέα που, όπως σε όλες τις τυπικές (μεγάλες) παρέες, με καποιους είσαι πολύ καλός φίλος, με κάποιους άλλους λιγότερο και με κάποιους τρίτους απλά γνωστός που θα πεις καμιά βλακεία να περάσει η ώρα... Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό από τη στιγμή που καθημερινά μαζί δουλεύουμε, τρώμε, πίνουμε καφέ, ακούμε μουσική ακόμα και κοιμόμαστε πάνω στις καρέκλες (ιδιαίτερα σε περιόδους εξεταστικής)!!! Ακόμα και όταν θα βγούμε θα κοιτάξουμε να περάσουμε πιο ποιοτικά καλές βραδιές γιατί δεν έχουμε την πολυτέλεια να το κάνουμε κάθε μέρα! Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε!!! Για τους παραπάνω λοιπόν λόγους, μέρες σαν τη σημερινή (που απλά έχω πάρει άδεια από τη σημαία!), έχουν αξία ανεκτίμητη (που λέει και η διαφήμιση..).

Αυτό που ουσιαστικά ήθελα να πω σήμερα και αντ’αυτού ζάλισα με την πολυλογία μου είναι ότι από την ώρα που έκανα το πρώτο post αναρωτιέμαι τι θα γράφω εδώ...

Από ότι έδειξε θα γράφω ότι μου’ρχεται! Η θεματολογία μου μάλλον θα περιλαμβάνει μουσική, κινηματογράφο, τέχνη και αρχιτεκτονική...Δεν παίρνω και όρκο όμως!!!! Η πορεία θα δείξει...